Spis treści
Złącze zasilania sieciowego opisane jest jako AC 230V
i znajduje się na środku dolnej krawędzi płytki głównej regulatora.
Regulator NIE JEST wyposażony we własny włącznik zasilania,
co oznacza że musi zostać przewidziany mechanizm zewnętrznego
wyłączania zasilania sieciowego.
Styki złącza opisane są jako N i L,
co oznacza Neutral (przewód zerowy, kolor niebieski) i Live (przewód fazowy, kolor brązowy).
Zachowanie odpowiedniej kolejności przyłączenie przewodów N i L nie jest niezbędne dla
poprawnej pracy urządzenia, jednak jest wysoce wskazane ze względu na zachowanie konwencji
i elegancję instalacji.
Złącze uziemienia opisane jest jako EARTH i znajduje się po lewej stronie
złącza zasilania sieciowego.
Uziemienie powinno zostać poprowadzone osobnym, dedykowanym przewodem w kolorze zielono-żółtym (zgodnie z odpowiednimi normami), z końcówką oczkową fi 4mm, przykręcaną w regulatorze do zacisku śrubowego EARTH i podłączoną na zewnątrz do stosownego uziemienia.
![[Uwaga!]](images/caution.png) |
Uwaga! |
|---|---|
|
W celu zapewnienia bezpieczestwa użytkowania, poprawnej pracy regulatora oraz odporności na zakłócenia, NIEZBĘDNE JEST zapewnienie odpowiedniego podłączenia zacisku uziemienia ! NIE JEST dozwolone podłączenie zacisku uziemienia do styku N złącza zasilania sieciowego ! Wymagane jest osobne uziemienie. |
Regulator LB-762 wyposażony jest w szereg wejść, umożliwiających dołączenie następujących sond:
2 psychrometry,
4 sondy temperatury tunelu klimatyzacyjnego,
6 sond temperatur podłoża,
1 dodatkowa uniwersalna sonda temperatury.
Regulator LB-762 może współpracować bezpośrednio z dwoma psychrometrami. Przy podłączonym tylko jednym psychrometrze, używany jest on do pomiaru temperatury i wilgotności powietrza w hali uprawowej. Drugi psychrometr może służyć również do pomiaru temperatury i wilgotności powietrza w hali - w takim wypadku regulator uśrednia wyniki z obydwu punktów pomiarowych, zapewniając większą niezależność pomiaru od gradientu temperatur i wilgotności w hali uprawowej. Drugi psychrometr może być też używany do innych celów, jak np. pomiar parametrów powietrza na wylocie tunelu klimatyzacyjnego. Podstawowy psychrometr powinien być podłączony do wejścia #1.
Złącza do podłączenia psychrometrów oznaczone są następująco:
PSYCHROMETR #1,
PSYCHROMETR #2.
Każdy z psychrometrów dołącza się za pomocą trzech przewodów:
DRY - termometr suchy,
GND - przewód wspólny (masa),
WET - termometr mokry.
Do dołączenia sond temperatury służą następujące złącza:
TEMP.SENSOR AC #1 - termometr tunelu klimatyzacyjnego nr 1 (za nagrzewnicą),
TEMP.SENSOR AC #2 - termometr tunelu klimatyzacyjnego nr 2 (za chłodnicą),
TEMP.SENSOR AC #3 - termometr tunelu klimatyzacyjnego nr 3 (dodatkowy),
TEMP.SENSOR AC #4 - termometr tunelu klimatyzacyjnego nr 4 (dodatkowy),
TEMP.SENSOR COMP #1 - termometr podłoża nr 1,
TEMP.SENSOR COMP #2 - termometr podłoża nr 2,
TEMP.SENSOR COMP #3 - termometr podłoża nr 3,
TEMP.SENSOR COMP #4 - termometr podłoża nr 4,
TEMP.SENSOR COMP #5 - termometr podłoża nr 5,
TEMP.SENSOR COMP #6 - termometr podłoża nr 6,
TEMP.SENSOR AUX #1 - termometr dodatkowy.
Każdy z termometrów dołącza się za pomocą dwóch przewodów:
T - czujnik temperatury,
GND - masa,
Wejście analogowe 0-10V opisane jest jako INPUT 0-10V.
Do tego wejścia można dołączyć dowolne źródło sygnału mieszczącego się w zakresie pomiarowym 0-10V,
np. miernik stężenia CO2.
Podłączenia dokonuje się za pomocą dwóch przewodów:
U - wejście sygnału,
GND - masa.
Rysunek 3.3, „Schemat podłączenia miernika typu FUJI ZFP9” przedstawia schemat podłączenia miernika stężenia CO2 typu FUJI ZFP9. Mierniki innego typu podłącza się w analogiczny sposób. Po podłączeniu miernika do wejścia analogowego 0-10V należy odpowiednio skonfigurować regulator, aby potrafił on odczytać dane z miernika. Należy wskazać miejsce przyłączenia miernika oraz typ miernika - dodatkowo można wykonać indywidualną kalibrację danego miernika.
Regulator LB-762 wyposażony jest w dwa wejścia pozwalające na dołączenie dowolnych czujników S300, rozszerzających możliwości pomiarowe regulatora. W typowych przypadkach są to mierniki stężenia CO2 LB-850 albo termohigrometry LB-710.
Do dołączenia czujników służą następujące złącza:
S300 #1 - wejście czujnika nr 1,
S300 #2 - wejście czujnika nr 2.
Podłączenia dokonuje się za pomocą dwóch przewodów, które zasilają miernik i służą do transmisji danych:
”+” - zasilanie,
GND - masa.
Interfejs S300 jest pętlą prądową która pozwala na dowolną polaryzację dołączonego czujnika, tak więc sposób przyłączenia (kolejność przewodów) nie ma tutaj znaczenia.
Rysunek 3.4, „Schemat podłączenia miernika typu LAB-EL LB-850” przedstawia schemat podłączenia miernika stężenia CO2 typu LAB-EL LB-850. Miernik może być dołączony do dowolnego z dwóch wejść S300 w które wyposażony jest regulator LB-762. Po podłączeniu miernika do wejścia S300 niezbędna jest odpowiednia konfiguracja regulatora, tak aby potrafił on wykorzystać dane pomiarowe z wejścia S300.
Rysunek 3.5, „Schemat podłączenia miernika typu LAB-EL LB-710” przedstawia schemat podłączenia termohigrometru typu LAB-EL LB-710. Miernik może być dołączony do dowolnego z dwóch wejść S300 w które wyposażony jest regulator LB-762. Po podłączeniu miernika do wejścia S300 niezbędna jest odpowiednia konfiguracja regulatora, tak aby potrafił on wykorzystać dane pomiarowe z wejścia S300.
Regulator LB-762 wyposażony jest w 8 wyjść przekaźnikowych, służących do sterowania dowolnymi urządzeniami wykonawczymi. Do dołączenia urządzeń wykonawczych służą następujące złącza:
RELAY #1 - przekaźnik nr 1 (zwierny),
RELAY #2 - przekaźnik nr 2 (zwierny),
RELAY #3 - przekaźnik nr 3 (zwierny),
RELAY #4 - przekaźnik nr 4 (zwierny),
RELAY #5 - przekaźnik nr 5 (zwierny),
RELAY #6 - przekaźnik nr 6 (zwierny),
RELAY #7 - przekaźnik nr 7 (zwierny),
RELAY #8 - przekaźnik nr 8 (zwierno-rozwierny).
Przekaźniki 1-7 są zwierne, styki oznaczone są jako N.O.
(co oznacza stan nieaktywny ”Normally Open” - normalnie rozwarty).
Włączenie przekaźnika powoduje zwarcie styków wyjściowych.
Przekaźnik nr 8 jest zwierno-rozwierny, pary styków oznaczone są jako
N.O. (co oznacza stan nieaktywny ”Normally Open” - normalnie rozwarty)
i
N.C. (co oznacza stan nieaktywny ”Normally Closed” - normalnie zwarty).
Jeden styk jest wspólny.
Włączenie przekaźnika powoduje zwarcie styków wyjściowych N.O.
i rozwarcie styków N.C.
Wyjścia przekaźnikowe są całkowicie izolowane galwanicznie od wszystkich innych złącz, w szczególności również od zasilania sieciowego. Oznacza to że można sterować tymi przekaźnikami dowolnymi obwodami, niezależnie od występujących napięć. W każdym przypadku wymagane jest zewnętrzne zasilanie urządzenia wykonawczego - regulator nie wystawia napięcia na wyjścia przekaźników.
Rysunek 3.6, „Schemat układu podłączenia typowego zaworu do wyjścia przekaźnikowego” przedstawia schemat podłączenia typowego zaworu do wyjścia przekaźnikowego. Wymagane jest zewnętrzne dołączenie napięcia zasilania (regulator nie wystawia na wyjściach przekaźników zasilania), dodatkowo niezbędne jest zastosowanie odpowiedniego bezpiecznika zabezpieczającego obwód przed zwarciem.
Regulator LB-762 wyposażony jest w 8 złącz służących do przyłączenia siłowników analogowych. Wyjścia pozwalają na sterowanie dowolnymi siłownikami które przyjmują sygnał sterujący z zakresu 0-10V lub 2-10V. Oprócz sterowania siłownikiem możliwe jest również podłączenie sygnału zwrotnego z siłownika, informującego o aktualnym położeniu siłownika. Zakres napięć sygnału zwrotnego jest analogiczny do wyjścia sterującego: 0-10 lub 2-10V. Sygnał zwrotny wykorzystywany jest przez regulator do kontroli poprawności działania siłownika (sprawdzenia czy siłownik jest ustawiony zgodnie z zadanym sygnałem sterującym). Jeżeli siłownik nie ma wyjścia sygnału zwrotnego lub nie będzie on w danej instalacji wykorzystywany, należy wykonać połączenie zgodnie z rysunkiem Rysunek 3.9, „Schemat podłączenia siłownika analogowego bez sygnału zwrotnego”.
Złącza regulatora LB-762 przeznaczone do współpracy z siłownikami oznaczone są następująco:
ACTUATOR #1 - siłownik nr 1,
ACTUATOR #2 - siłownik nr 2,
ACTUATOR #3 - siłownik nr 3,
ACTUATOR #4 - siłownik nr 4,
ACTUATOR #5 - siłownik nr 5,
ACTUATOR #6 - siłownik nr 6,
ACTUATOR #7 - siłownik nr 7,
ACTUATOR #8 - siłownik nr 8,
Regulator LB-762 nie zasila siłowników - siłowniki wymagają osobnego źródła zasilania. Sposób zasilania zależny jest od typu siłowników. Popularne siłowniki firmy BELIMO mogą być zasilane napięciem 24V AC lub 24V DC, siłowniki Johnson Control wymagają zasilania wyłącznie 24V AC.
W przypadku zasilania 24V AC można wykorzystać tzw. transformator bezpieczeństwa 230 V / 24 V, należy jednakże zadbać o odpowiednie zabezpieczenie przeciwzwarciowe.
Zasilacz może być jeden wspólny dla wszystkich siłowników - musi on jednakże zapewiać odpowiednią wydajność prądową (należy policzyć sumę mocy pobieranej przez wszystkie siłowniki i stosownie do tej mocy dobrać odpowiedno wydajne zasilanie). Możliwa jest również konfiguracja w której każdy siłownik ma swoje indywidualne zasilanie.
Jeżeli w systemie wykorzystywane są zarówno siłowniki analogowe jak i cyfrowe, możliwe jest ich wspólne zasilanie - patrz opis zasilania siłowników cyfrowych, znajdujący się w dalszej części instrukcji.
Do przyłączenia każdego z siłowników przeznaczone są 3 styki:
IN - wejście sygnału zwrotnego informującego o położeniu siłownika,
OUT - wyjście sygnału sterującego ustalającego położenie siłownika,
GND - masa.
Styk GND występuje na każdym ze złącz, ale jest to wspólny sygnał bez izolacji galwanicznej pomiędzy poszczególnymi złączami, co można wykorzystać do ewentualnego uproszczenia okablowania.
Rysunek 3.7, „Schemat podłączenia siłowników analogowych Belimo” i Rysunek 3.8, „Schemat podłączenia siłowników analogowych Johnson Control” przedstawiają typowe schematy połączeń dla siłowników firm Belimo i Johnson Control.
W przypadku siłownika który nie ma sygnału zwrotnego, należy zewrzeć styki IN i OUT na danym złączu regulatora LB-762 zgodnie z rysunkiem Rysunek 3.9, „Schemat podłączenia siłownika analogowego bez sygnału zwrotnego”. Takie połączenie zapewni ”oszukanie” regulatora w kwestii zgodności pozycji zadanej i rzeczywistej siłownika i zapobiegnie sygnalizacji alarmowej awarii siłownika.
Do podłączenia siłownika wykorzystywane są 2 osobne wyjścia przekaźnikowe zwierne. Jeden przekaźnik steruje kierunkiem ”otwieranie”, drugi przekaźnik steruje kierunkiem ”zamykanie”. Przekaźniki muszą być do takiego działania odpowiednio skonfigurowane w regulatorze.
Analogicznie, zamiast siłownikiem, można tak sterować np. silnikiem. Wymagany będzie do tego odpowiedni układ zewnętrznych styczników, włączających silnik w odpowiednim kierunku.
Regulator LB-762 wyposażony jest w jedno złącze służące do przyłączenia szyny cyfrowych siłowników zgodnych ze standardem BELIMO MP-BUS. Za pomocą tej szyny regulator pozwala na obsługę 1 siłownika skonfigurowanego w trybie PP lub od 1 do 8 siłowników w trybie MP. Kluczową zaletą szyny MP-BUS w porównaniu z siłownikami sterowanymi analogowo jest istotne uproszczenie i zmniejszenie ilości okablowania (zamiast 3 osobnych przewodów od każdego siłownika do regulatora prowadzone są tylko 3 przewody prowadzące równolegle do każdego siłownika), lepsza diagnostyka (regulator potrafi wykryć brak poprawnej komunikacji z siłownikiem - np. wskutek uszkodzenia siłownika, zasilacza lub okablowania) oraz precyzyjniejsze pozycjonowanie siłownika i odczyt jego aktualnej pozycji (odporna na zakłócenia cyfrowa transmisja danych).
Do współpracy z szyną MP-BUS muszą być zastosowane odpowiednie siłowniki zgodne z tym standardem. Przed podłączeniem do systemu wymagają one konfiguracji - ustawienia adresu. Domyślne, fabryczne ustawienie siłownika pozwala na pracę w trybie PP (pozwalając na komunikację tylko z jednym siłownikiem), wykorzystanie większej ilości siłowników wymaga nadania każdemu indywidualnego adresu. Procedura ustawiania adresu siłownika opisana jest w dalszej części instrukcji.
Szyna MP-BUS jest izolowana galwanicznie od wszystkich innych złącz regulatora LB-762, w celu zapewnienia większej odporności na zakłócenia pochodzące od cyfrowej transmisji danych.
Regulator LB-762 nie zasila siłowników - siłowniki wymagają osobnego, własnego źródła zasilania 24V DC lub 24V AC (siłowniki BELIMO mogą być zasilane zarówno prądem stałym jak i zmiennym). W przypadku zasilania AC polaryzacja zasilania nie ma znaczenia, przy zasilaniu DC należy zwrócić uwagę na odpowiednią polaryzację (patrz schemat połączeń).
Zasilacz może być jeden wspólny dla wszystkich siłowników - musi on jednakże zapewiać odpowiednią wydajność prądową (przykładowo dla cyfrowego siłownika LM24A-MP pobór mocy wynosi maksimum 3W, co przy 8 siłownikach oznacza 24W szczytowego poboru mocy; stosownie do ilości i typów zastosowanych siłowników należy uwzględnić odpowiednią wydajność zasilania).
W przypadku systemu wykorzystującego siłowniki zarówno analogowe jak i cyfrowe, możliwe jest również ich wspólne zasilanie z jednego zasilacza - w takim wypadku należy połączyć styk GND złącza BELIMO PP/MP ze stykami GND złączy siłowników analogowych (ACTUATOR #N), gdyż nie ma połączenia pomiędzy tymi stykami wewnątrz regulatora (izolacja galwaniczna).
Zasilanie 24V DC do siłowników ma taką zaletę że pozwala na dłuższe kable połączeniowe niż zasilanie 24V AC - patrz opis poniżej. Musi ono być jednak dość dobrze odfiltrowane - amplituda tętnień nie może być większa niż 10 %.
Szyna MP-BUS nakłada pewne ograniczenia na długość okablowania i przekrój przewodów. O ile typ kabla nie ma większego znaczenia (nie musi on być ekranowany, wystarczy najprostszy kabel 3-żyłowy), to zależnie od typu zasilania (AC/DC), ilości siłowników oraz przekroju kabla połączeniowego różna jest maksymalna dopuszczalna długość kabla. Szczegółowe informacje o sposobie wyznaczenia maksymalnej długości kabla połączeniowego znajdują się w dokumentacji firmy Belimo, poniżej przedstawione są najbardziej typowe przypadki dla kabla o przekroju żyły 0,75 mm2 i popularnych typów siłowników.
Tabela 3.1. Maksymalna długość kabla dla przekroju 0,75 mm2
| pobierana moc | zasilanie 24V AC | zasilanie 24V DC |
|---|---|---|
| 20 W/VA | 25 m | 40 m |
| 40 W/VA | 15 m | 20 m |
| 60 W/VA | 8 m | 10 m |
Pobieraną moc należy zsumować dla wszystkich podłączonych siłowników. Przykładowo dla siłownika LM24A-MP pobierana moc wynosi 2,5 W dla 24V DC oraz 5,0 VA dla 24V AC. Przy 8 siłownikach mamy sumę mocy 20 W dla 24V DC i 40 VA dla 24V AC, co pozwala ma zastosowanie kabla o długości odpowiednio 40 metrów przy zasilaniu 24V DC i 15 metrów przy zasilaniu 24V AC.
W szczególnych przypadkach gdy wymagane są większe odległości, dwukrotne zwiększenie przekroju kabla do 1,5 mm2 pozwala na dwukrotnie zwiększenie tych odległości.
W przypadku gdy każdy siłownik ma własne zasilanie zlokalizowane w pobliżu siłownika, połączenie szyny MP-BUS z regulatorem LB-762 może być wykonane dwuprzewodowo. W takim wypadku długość kabla ograniczona jest do 800 metrów, niezależnie od jego przekroju (nie jest jednakże wskazane używanie kabla o przekroju mniejszym niż 0,75 mm2).
Złącze regulatora LB-762 służące do przyłączenia szyny MP-BUS opisane jest
jako BELIMO PP/MP i wyposażone jest w 2 styki:
MP - sygnał,
GND - masa.
Rysunek 3.11, „Schemat podłączenia szyny siłowników BELIMO MP-BUS” przedstawia typowy sposób przyłączenia szyny MP-BUS, przy wykorzystaniu dodatkowego wspólnego zasilacza 24V.
Sposób poprowadzenia kabla pomiędzy regulatorem LB-762, zasilaczem i siłownikami nie ma żadnego znaczenia. Może on być poprowadzony w dowolny dogodny sposób, może to być układ szyny, gwiazdy, mieszany lub dowolny inny.
Więcej szczegółów dotyczących szyny MP-BUS i jej parametrów technicznych można znaleźć w dokumentacji firmy BELIMO.
Fabrycznie standardowym ustawieniem siłownika BELIMO jest praca w trybie PP, który pozwala na podłączenie tylko jednego siłownika do szyny MP-BUS. Praca w trybie MP pozwala na dołączenie od 1 do 8 siłowników, ale wymaga ustawienia indywidualnych adresów dla siłowników, tak aby regulator potrafił skomunikować się z każdym siłownikiem niezależnie od pozostałych. W trybie PP można również podłączyć siłownik z ustawionym adresem MP, jednak adres jest wtedy używany i siłownik działa zawsze niezależnie od ustawionego adresu.
Do właściwej współpracy regulatora LB-762 z cyfrowymi siłownikami BELIMO MP-BUS należy zarówno odpowiednio skonfigurować siłowniki, jak i sam regulator, adekwatnie do używanego trybu pracy siłowników (PP lub MP z adresami).
Konfiguracja adresów siłowników jest możliwa na kilka sposobów:
zamówienie odpowiedniej konfiguracji u producenta - mało praktyczna metoda, gdyż konfiguracja musi zostać ustalona przy zamówieniu,
narzędzia konfiguracyjne firmy BELIMO - takie jak programator MFT-H lub interfejsy ZIP-RS232, ZIP-USB-MP, ZIP-232-MP, ZIP-232-KA plus dedykowane oprogramowanie konfiguracyjne Belimo PC-Tool MFT-P; opis sposobu postępowania znajduje się w odpowiedniej dokumentacji firmy Belimo,
procedura konfiguracyjna wbudowana w regulator LB-762 - ta metoda jest opisana poniżej.
Oprogramowanie regulatora LB-762 pozwala na konfigurację adresów dołączonych siłowników. Nie jest wymagane indywidualne podłączanie każdego siłownika - konfiguracji można dokonać po wykonaniu kompletnej instalacji ze wszystkimi siłownikami. Siłowniki muszą mieć włączone zasilanie i muszą być odpowiednio podłączone do regulatora.
![[WAŻNE]](images/important.png) |
WAŻNE |
|---|---|
Warunkiem koniecznym dla prawidłowej pracy siłowników jest ustawienie im indywidualnych adresów. Każdy dołączony do danego regulatora siłownik MP-BUS musi mieć unikalny adres ! |
Poniższa procedura dotyczy jednego siłownika, należy ją powtórzyć dla każdego zainstalowanego siłownika:
włączyć programowanie regulatora (przycisk PROGRAMOWANIE na pilocie zdalnego sterowania, podać należy odpowiedni numer regulatora),
przejść do menu ustawień zaawansowanych (przycisk HASŁO, podać należy odpowiednie hasło - standardowo jest to 1111),
wybrać funkcję adresowania siłowników MP-BUS (przycisk B),
w każdej chwili przyciskiem COFNIJ można wyłączyć procedurę ustawiania adresu siłownika,
w odpowiedzi na komunikat MP-BUS addr = podać żądany
adres siłownika (od 1 do 8),
regulator wyświetli migającą podpowiedź SET ACT,
w odpowiedzi na którą należy potwierdzić ustawienie adresu
w żądanym siłowniku - procedura zależna jest od typu siłownika.
Możliwe są następujące warianty (więcej informacji można znaleźć w dokumentacji firmy Belimo):
siłowniki ...-MP: po włączeniu procedury ustawiania adresu na siłowniku powinna jednostajnie migać żółta kontrolka; w celu potwierdzenia adresu należy wcisnąć tą kontrolkę (jest ona jednocześnie przyciskiem) i przytrzymać do czasu potwierdzenia adresu (zgaśnięcie kontrolki i potwierdzenie adresu na regulatorze),
siłowniki LM,NM,AM,GM...-MFT(2): jeden raz przycisnąć przycisk wysprzęglający, przytrzymać go do czasu potwierdzenia adresu na regulatorze,
siłowniki LF,AF...-MFT(2): w czasie krótszym niż 5 sekund dwukrotnie zmienić położenie przełącznika kierunku obrotu (L/R),
siłowniki NV,NVF,AV...-MFT(2): po włączeniu procedury ustawiania adresu na siłowniku powinna migać kontrolka H1 (na przemian czerwono i zielono); w celu potwierdzenia adresu należy jeden raz przycisnąć przycisk S2, przytrzymać go do czasu potwierdzenia adresu na regulatorze.
po potwierdzeniu adresu regulator powinien wyświetlić komunikat
SET ACT bez mrugania, co oznacza potwierdzenie poprawnego
ustawienia adresu. Jeżeli regulator wyświetli komunikat Err,
oznacza to błąd w komunikacji z siłownikiem - należy spróbować
powtórzyć operację. Jeżeli błąd nie ustąpi, oznacza to problem
w komunikacji z siłownikiem - należy sprawdzić połączenia, jak
również możliwość kolizji adresu z innymi siłownikami. W takiej
sytuacji może pomóc doraźne odłączenie pozostałych siłowników
i przeprowadzenie procedury ustawienia adresu przy pojedynczym
podłączonym siłowniku. Ciągłe migotanie komunikatu SET ACT
i brak reakcji na potwierdzenie adresu w siłowniku
oznacza brak komunikacji z siłownikiem - należy sprawdzić
poprawność wszystkich połączeń,
po ustawieniu adresu siłownika, przyciskiem DALEJ można przejść do ustawiania adresu dla następnego siłownika, lub przy pomocy przycisku COFNIJ zakończyć procedurę ustawiania adresów.
Regulator LB-762 wyposażony jest w dwa wyjścia analogowe 0-10V, oznaczone w następujący sposób:
OUTPUT 0-10V #1 - wyjście nr 1,
OUTPUT 0-10V #2 - wyjście nr 2.
Do przyłączenia urządzenia przeznaczone są 2 styki:
U - sygnał napięciowy 0-10V,
GND - masa.
Obydwa wyjścia są izolowane galwanicznie od wszystkich innych sygnałów, jak również od siebie. Przeznaczone one są do współpracy z urządzeniami generującymi podwyższony poziom zakłóceń, jak np. falowniki sterujące obrotami silników. Możliwe jest oczywiście wykorzystanie tych wyjść do dowolnych innych celów - mają one charakter uniwersalny i mogą one służyć do podłączenia dowolnego urządzenia, które podlega sterowaniu sygnałem 0-10V (lub 2-10V).
Rysunek 3.12. Schemat podłączenia przemiennika częstotliwości typu OBRUSN PC3.., OBRUSN PC4.., SSD Drives 605, SSD Drives 650 i podobnych
Złącze typu RJ45 służy do połączenia z innymi urządzeniami sieciowym za pomocą kabla-skrętki, zgodnie ze standardem 10BASE-T i 100BASE-T. W celu uzyskania największej odporności na zakłócenia, do połączenia należy wykorzystać wysokiej jakości kabel Cat 5 lub Cat 5e. Maksymalna dopuszczalna długość pojedynczego połączenia to 100m (od jednego urządzenia do drugiego, czyli np. od regulatora do switch'a).
Przy połączeniu regulatorów z komputerem za pomocą sieci Ethernet niezbędne jest właściwe skonfigurowanie adresów IP. Poniżej przedstawiona jest sugerowana konfiguracja, przy założeniu wykorzystania adresów z zakresu adresów prywatnych. Jest to typowa konfiguracja dla samodzielnego systemu, gdy nie jest wymagana komunikacja pomiędzy regulatorami a oprogramowaniem sterującym przez inne sieci. Schemat takiej typowej samodzielnej instalacji przedstawiony jest na rysunku Rysunek 1.3, „Schemat systemu z kilkoma regulatorami LB-762 i siecią Ethernet”. Użyty zostanie adres sieci 192.168.100.0, co pozwoli uniknąć ewentualnej kolizji z najpowszechniej używanymi adresami sieci 192.168.1.0 - gdyby w danej instalacji była inna sieć o takiej adresacji. Użycie podanych adresów zakłada statyczną konfigurację sieci - nie jest tutaj wykorzystywany mechanizm automatycznego pozyskiwania adresów za pomocą mechanizmów BOOTP/DHCP.
regulatory 1..99: adresy 192.168.100.1 .. 192.168.100.99
komputer PC: 192.168.100.100
dodatkowy opcjonalny router (np. do Internetu): 192.168.100.254
Maska podsieci: dla wszystkich urządzeń przyłączonych do tej sieci jest taka sama: 255.255.255.0
Domyślna brama: jeżeli w sieci włączony jest router, to należy podać jego adres (192.168.100.254), jeżeli w sieci nie ma routera, podany adres nie ma znaczenia - w regulatorach można ustawić adres 0.0.0.0 lub adres komputera PC (192.168.100.100).
Odpowiednie ustawienia (adres IP, maska podsieci, domyślna brama) należy wpisać do każdego urządzenia indywidualnie (każdy regulator, komputer PC, opcjonalnie router) - za każdym razem wpisując indywidualny adres IP, powtarzając zaś taką samą maskę podsieci i domyślną bramę.
Do ustawienia adresów w regulatorach można posłużyć się programem lbnetcfg, zaś na komputerze PC z systemem Windows adres należy ustawić w ustawieniach karty sieciowej, we właściwościach protokołu TCP/IP.
Złącze opisane jako RS-485 służy do dołączenia regulatora LB-762
do sieci RS-485, służącej do komunikacji z odpowiednim systemem
informatycznym (komputer PC i odpowiednie oprogramowanie).
Do przyłączenia sieci RS-485 przeznaczone są 3 styki:
A - sygnał,
B - sygnał,
GND - masa.
Magistrala RS-485 jest izolowana galwanicznie od wszystkich innych sygnałów.
Dla uzyskania największej odporności na zakłócenia, do połączenia sieci RS-485 należy użyć ekranowanej dwuparowej skrętki, o minimalnym przekroju przewodów 0,2 mm2. Jedną parę przewodów podłączyć należy do styków A i B, drugą parę razem z ekranem podłączyć do styku GND.
Całkowita długość sieci RS-485 może wynosić do 1200 metrów.
Rysunek 3.13, „Schemat połączenia sieci RS-485” przedstawia sposób połączenia sieci RS-485. Kabel połączeniowy musi być poprowadzony od jednego urządzenia do następnego, rozgałęzienia muszą znajdować się bezpośrednio na zasiskach połączeniowych - na schemacie punkty oznaczone kropkami.
Numery styków opisane przy złączu RS-485 modułu LB-480 dotyczą wtyku typu DB9M, którego należy użyć do dołączenia modułu LB-480.
Rysunek 3.14, „Schemat prawidłowej i nieprawidłowej topologii sieci RS-485” przedstawia dwie przykładowe topologie sieci RS-485. Prawidłowo ułożona sieć prowadzi jednym przewodem od urządzenia do urządzenia. Nieprawidłowo ułożona sieć ma rozgałęzienia kabla - taki sposób ułożenia sieci jest niedopuszczalny !
Magistrala RS-485 wymaga stosownej terminacji (dopasowania impedancyjnego
i polaryzacji linii). Terminację sieci należy włączyć tylko w dwóch miejscach
- na krańcach sieci. Oznacza to te urządzenia (węzły sieci), do których
dochodzi kabel i nie prowadzi dalej do następnych urządzeń.
Na Rysunek 3.13, „Schemat połączenia sieci RS-485” terminacja powinna być włączona w urządzeniach
opisanych jako LB-762 #1 (skrajne urządzenie z lewej strony)
i LB-480 (skrajne urządzenie z prawej strony). W pozostałych
urządzeniach, znajdujących się w środkowej części sieci, terminacja
sieci musi być wyłączona.
W regulatorze LB-480 do terminacji sieci służą 3 przełączniki, opisane jako
RS-485 TERMINATION (Rysunek 2.1, „Złącza regulatora LB-762”):
POL+ - polaryzacja (+),
POL- - polaryzacja (-),
TERM - dopasowanie impedancyjne.
Przełączniki w położeniu dolnym są wyłączone, natomiast w położeniu górnym - włączone.
W praktyce włączenie terminacji oznacza włączenie wszystkich 3 przełączników, zaś wyłączenie terminacji oznacza wyłączenie wszystkich 3 przełączników. Możliwa jest teoretycznie sytuacja w której wykorzystany może być tylko przełącznik TERM lub para POL+ i POL-, ale w praktyce nie jest spotykana.
Interfejs RS-485 w konwerterze LB-480 ma analogiczne mechanizmy terminacji
sieci RS-485. Służą do tego celu 3 zwory znajdujące się na płytce interfejsu
(dostępne po zdjęciu obudowy), opisane jako LINE TERMINATION.
W celu włączenia terminacji linii w konwerterze LB-480 należy założyć
wszystkie 3 zwory:
JP1 - POL+ - polaryzacja (+),
JP2 - POL- - polaryzacja (-),
JP3 - TERM - dopasowanie impedancyjne.
Wskazane jest, aby konwerter LB-480 był krańcowym urządzeniem w sieci RS-485 (tym samym żeby włączona była w nim terminacja linii). Możliwa jest oczywiście taka topologia sieci, w której konwerter LB-480 jest urządzeniem umieszczonym w środkowej części sieci - w takim wypadku terminacja musi znajdować się w innych urządzeniach i jest to całkowicie poprawna konfiguracja. Jednakże umieszczenie konwertera LB-480 na krańcu sieci i włączenie w nim terminacji zapewnia prawidłowe działanie sieci w przypadu gdy inne urządzenia (regulatory) mogą być okresowo wyłączane - w takim wypadku wyłączony regulator nie zapewnia polaryzacji linii. Ponieważ konwerter LB-480 jest urządzeniem które z zasady działania systemu włączone jest zawsze, włączenie terminacji i polaryzacji linii w LB-480 jest najskuteczniejszym sposobem zapewnienia prawidłowej pracy sieci RS-485. Wymaga to jednak odpowiedniego zaplanowania sieci aby było to urządzenie umieszczone na jej krańcu.
